Wie Erik de Jong oftewel musicus Spinvis. De Jong (1961) is gehuwd met Petri Vink en heeft twee zonen: Tibor van 13 en Gideon van 7.
Waarom Spinvis was op tournee in Belgie en Nederland. Op 28 november werd zijn langverwachte tweede cd, 'Dagen Van Gras, Dagen van Stro' gepresenteerd.
Schrijft 'Jan heeft bijna slaande ruzie met een agent die heel goed ziet dat er spullen worden uitgeladen maar toch een bon uitschrijft... de wet straft wie rocker in Holland wil zijn.'
Donderdag 24 november
Voor de radio spelen... levend en direct... dan moet je niet naar de mensen kijken... dan moet je naar de microfoon kijken... en denken aan de radiogolven die alles naar de huizen brengen.
We zijn in Brussel en we spelen voor 50 echte mensen... in de marconi-studio van StudioBrussel. De studio heeft een fijne oudheid... komt nog uit de tijd dat hoorspelen vaak en met plezier werden gemaakt en gehoord.
Er staat een halve auto met een goed geolied portier en er ligt een grindpad.
De trap naar de controlekamer bestaat uit houten en metalen treden... als je die trap oploopt zit je vanzelf in een hoorspel... we spelen goed en duwen de muziek vooruit... nog wat onzeker... het zijn vooral nieuwe liedjes... hoe vaak je ook repeteert... of secuur arrangeert... liedjes doen hun ogen toch pas open als je ze vaak door je handen heb laten gaan.
Het gaat een erg drukke week worden... de nieuwe plaat is af en nu in handen van popjournalisten en andere kenners en ik kan er niets meer aan doen... niets meer aan veranderen... en God weet dat ik dat nog had willen doen... ik heb het mezelf aangedaan... 'tuurlijk istie dit jaar nog af...!! geen probleem!!...' hoor ik mezelf nog zeggen... kus me dan en bijt mijn tong af...
Belgie is fijn... de studio's hebben heel erg goede spullen en men doet er alles aan om de muzikanten het naar hun zin te maken.
StudioBrussel is zo'n beetje de tegenhanger van wat in Nederland 3FM is... alleen is de popmuziek die ze daar uitzenden veel en veel beter... muziek die je in Nederland alleen 's nachts... stiekem... kunt horen... waarom?... geen idee... maar dat de doorsnee Belg een meer ontwikkelde muzieksmaak zou hebben kan ik niet geloven.
Vrijdag
Negen uur op... en dan weer in de auto... ik woon in Nieuwegein... Nieuwegein is een soort taartpunt tussen de A2 en de A27....ik hou niet van auto's en niet van autorijden maar zonder auto kun je het hier schudden...
Weer naar de radio... radio 2... dat is voor een breed publiek... 'je moet zo kort en duidelijk mogelijk antwoord geven'... 'waar haal je inspiratie vandaan?'... 'hoe komen de liedjes tot stand?'... als je eerlijk bent zeg je: 'ik heb werkelijk geen idee'... maar dat doe je niet... je hoort jezelf dingen zeggen die je redelijk in de oren klinken.
25 november is de dag die de geschiedenis ingaat als de dag met het grootste verkeersinfarct aller tijden... maar dat weet ik nog niet... later op de dag zal blijken dat Apeldoorn niet meer te bereiken is... honderden kilometers file... het leger zal worden ingezet... duizenden mensen vast... maar dat weten we nog niet als we op weg gaan... op weg naar Apeldoorn.
We zijn met z'n drieen... Tibor... mijn oudste zoon... hij is 13... en Lucas die piano speelt in de band en mijn muziek beter kent dan ik zelf... Luuk en ik zijn een soort Peppie en Kokkie.
We rijden van ongeluk naar ongeluk... zwaailichten... een gigantische kerstboom zou Arjan later zeggen.
We komen niet verder dan Amersfoort... we zouden spelen op de Architectendag... maar dat gaat niet meer door vandaag...dat is duidelijk... Jan van Eerd (vibrafoon) en Hans Dagelet (mamola en trompet) denken dat ze gewonnen hebben... ze zijn Apeldoorn genaderd tot 19 kilometer voordat ze het opgeven.
De volgende ochtend blijkt dat Arjan Witte (orgel en dwarsfluit) de echte kampioen is... hij is tot op het podium gekomen en heeft tot diep in de nacht liedjes gezongen voor de aangespoelde architecten.
Saartje (cello) zat alleen in de auto... morgen valt ze flauw in een afhaal-indonees... maar dat weet ze nu nog niet natuurlijk.
Zaterdag
Weer naar Belgie... voor een 'in-store'... dat is een soort mini optreden in een platenwinkel... dan kunnen de mensen die de cd hebben gekocht er meteen een handtekening of iets anders op laten zetten.
We beginnen in Antwerpen... we wilden iets doen met video-projectie maar dat lukte niet omdat we de spullen gisteren... in de sneeuw... niet meer konden ophalen.
Op de radio horen we dat de laatste mensen ontzet zijn uit de file in Apeldoorn.
We doen veel met film en video tijdens onze concerten... Hans Kok maakt de beelden.. hij is de achtste Beatle... afijn... dan maar liedjes zingen... gewoon met gitaar... altijd tof om mensen te spreken die je muziek kennen.
Jonge mensen van 13 of 14 ... maar ook gasten van 60 of ouder... dat is het gevolg van zingen in het nederlands denk ik...
Dan naar Gent... achterin de bus zitten Wolgarnaal en een meisje... Wolgarnaal is de man van Spinvis.be... de grootste fansite... hij is van Antwerpen... Antwerpen en Gent... dat botert niet zo geloof ik.
Veel mensen in Gent... nog steeds slecht weer...
De eerste recenties verschijnen in bladen en op de blogs... de meeste wel goed... zo te zien...
Zondag
Mijn vader Walter viert zijn verjaardag... hij speelde gitaar in de band... vorig jaar... samen met Han Reiziger (piano) en Louis Debij (drums) vormde hij de garde van oude muzieksoldaten.
Toeren is zwaar... nu wonen mijn ouders in Duitsland... vlak over de grens... Han moet even wat rustiger aan doen en Louis is druk met een ander orkest.
Ergens op weg naar een optreden ging het busje onderuit... mijn vader heeft er een erg lelijk litteken aan overgehouden... maar hij kan nog spelen... we kunnen niet lang blijven... vanavond een in-store in Utrecht... maar volgende week vieren we Sinterklaas in Duitsland... dan is er meer tijd voor gezelligheid... nu naar Utrecht.
Utrecht is mijn thuisstad... daar liggen zowat al mijn herinneringen... in straten en in kamers en in kroegen.
Mijn vrouw Petri gaat mee en de jongens ook... ik zie ze niet veel de laatste tijd.
Maandag
De grote dag... tenminste... dat staat al een tijdje zo in mijn agenda...vanavond is de officiele presentatie van de cd... het is in Desmet... een zaal in Amsterdam waar de VPRO vaak radio-uitzendingen maakt... nu weer live op de radio... niet naar de mensen kijken... kijk naar de microfoon... denk aan de radiogolven etc..
Na de soundcheck eerst naar de televisie... wordt vlakbij opgenomen... achter Artis... het programma heet DE WERELD DRAAIT DOOR... welnu... dat hoop ik dan maar...
'Hoe ontstaan die liedjes van jou eigenlijk?'... nee, niet afschminken hoor... dan zie ik er straks meteen wat beter uit... we spelen al weer beter dan in Brussel... we hebben altijd pret op het podium... of het nou goed gaat of minder...
Wacht, ik zal ze allemaal even noemen... Lucas Oldeman dus (piano) en Arjan Witte (fluit en orgel)... ik ken Arjan al sinds de brugklas... hij is schrijver en dichter... treedt op met zijn sit-down-comedy... en dan Saartje van Camp (cello en basgitaar)... Cor van Ingen (basgitaar)... Jan van Eerd (vibrafoon en samples)... Hans Dagelet(trompet en mamola) en Jeroen Kleijn is de drummer...
We hebben een tijdje terug een studiosessie gedaan met Simon Vinkenoog... Simon lezen en schreeuwen en wij spelen... gewoon zonder idee of voorbereiding... dat was tof... nu is Simon er weer bij... hij buldert en gromt en hijgt door het instrumentale 'Explicateur'... Vinkenoog is onze held... na afloop hoor ik zeggen dat het mooi was... het zal worden uitgezonden en is op internet te zien... Ik heb wel een beetje te veel gedronken nu.
Dinsdag
Naar Haarlemmermeer... een groepje filmers heeft subsidie gekregen om een film te maken op het liedje 'Wat Zei Alice ook alweer?'.
Ik moet in een bus zitten en een beetje om me heen kijken... de bus maakt rondjes om Schiphol heen.
De regisseur wil de verkeerstoren tegelijk in beeld met een bepaalde handeling... het moet vier keer over... dan is het goed.
Dan naar Amsterdam naar het repeteerhok... het is een oude school die vroeger de Don Goldman School heette... wie Don Goldman was weten we niet maar er hangen overal foto's van een man in een wit pak met een zonnebril... dat zal Don wel zijn.
Terugrijden met Luuk... we zeggen niks... luisteren naar de radio... Peter R. De Vries is aan het woord.
Woensdag
Weer naar de radio... naar 3FM... naar Claudia... zij is met Dolf Jansen en een paar andere radiosterren de enige die nog live muziek in haar programma doet en muziek draait die je niet op alle commerciele zenders hoort... alleen de VPRO doet het 's avonds.
Claudia is enorm gevat en snel en Dolf Jansen is helemaal onwaarschijnlijk scherp... ik voel me altijd een vreselijk dooie slak in zo'n radiopraatje.
Het verschil met de StuBru sessie is groot... we zitten op de gang... en tijdens de mooiste take van 'Het Voordeel van Video' komt er een schoonmaker met karretje binnen en staan er pluggers op de deur te bonken.
Ook in Nederland waren er mooie radiostudio's waar je prachtig kon opnemen... maar ja... te duur zeker.
Naar Utrecht... PA-repetitie... dat is een repetitie met zaalgeluid en licht en alle video.
We eten chinees... Jan heeft bijna slaande ruzie met een agent die heel goed ziet dat er spullen worden uitgeladen maar toch een bon uitschrijft... de wet straft wie rocker in Holland wil zijn.
Om tien uur thuis... op de bank met mijn lieve, mooie vrouw Petri...
Wel een beetje te veel gedronken samen.
Donderdag
Slapen tot 10 uur !!!... en een heel erg goeje recensie in de Volkskrant... dat geeft de burger moed... zoveel mogelijk e-mail gedaan... alles loopt achter... er is een ruit kapotgewaaid.
Tijdens de storm van vrijdag... Tibor zijn fietsslot is kapot... Gideon begint nu wel te klagen dat hij zoveel moet overblijven op school... en erger: Gideon heeft de sint-kadootjes gevonden !!!... ze stonden boven...in een tas... Peet heeft heel snel gereageerd... ze haalde de pakjes weg en zette het zolderraam open... 'o...die heeft Piet hier even neergezet en weer opgehaald'... Gideon gelooft het... geloven is willen geloven.
Nu naar Brussel... we spelen in de Ancienne Belgique... midden in de stad... ik verdenk de de stem in de auto-navigatie van cynisme.
Na het concert Brussel in... we worden meeegenomen door Yves... hij zit in een rolstoel en gaat roekeloos door het nachtverkeer.
Vrijdag 2 december
Te laat voor het ontbijt... heel jammer... ik ben dol op hotel-ontbijt... iedereen met kleine oogjes... heel veel soorten cornflakes ook altijd... die niemand neemt.
Op de tv-beelden van Amerika waar vanochtend de doodstraf weer is uitgevoerd.
Op naar Gent... naar de Vooruit... heel mooie zaal... paradepaard van het oude socialisme... de Internationale staat met gebrandschilderde letters op het plafond... balkons met krullen en rood fluweel.
Voor een bespreking van 'Dagen Van Gras, Dagen Van Stro' zie Leven Etc. pag 61
Leest momenteel: 'Herfsttij der middeleeuwen' van Joh. Huizinga.
Heeft in de cd-speler liggen: 'Takk' van Sigur Ros
Laatste vakantie: Sicilie
Laatste keer gesport: zwemmen, zomer 2005
Laatste keer uit: elke dag
Gelooft in: toeval
Erik de Jong: 'We hebben altijd pret op het podium.' Foto Jonathan Vos
